کارگردان: Guillermo del Toro/بازیگران: Ron Perlman و Luke Goss منتقدین: راجر ایبرت و پیتر تراورز
صلح موقتی بر پا می شود. انسانها شهرهایشان را پس می گیرند و غول ها هم جنگل هایشان را. اما انسانها با درست کردن پارکینگ های زیاد و بازارهایی فروش در معامله تقلب می کنند، و حال شاهزاده نوادا (لوک گراس)، پدرش (شاه) را به مبارزه می طلبد و امیدوار است که جنگی بین آن دو درگیرد. این شامل هشیاری ارتش طلایی با میلیون ها جنگجو هم می شود که علیه تصمیم شاهزاده نوالا (آنا ویلسون) قد علم کرده اند.
و بقیه ماجرا… من خیلی درگیر نقشه های فیلم نشدم، فقط این را بگویم که پسر جهنمی (ران پرلمن) و دور و بری هایش طرف انسانها را گرفته اند و برای آنها می جنگند. همراهش شامل ایب ساپین (داگ چونز) که مانند ماهیگیر هاست، و بسیاری دیگر که همه در فیلم جذاب ظاهر شده اند و بیننده را به هیجان می آورند.
من آن صحنه های ابتکارانه را که به بازار غول ها ختم شد را تحسین می کنم. فکر کنم که در اینجا دل تو رو به واقع از صحنه Tatooine saloon از فیلم جنگ ستارگان الهام گرفته است. و با در کنار نهادن مخلوقات عجیب و غریب، سایه ها و چیزهای دیگر نماهای بسیار جذابی را درست کرده است که بیننده را روی صندلی میخکوب می کند. فیلم به طور فوق العاده ای یک مکان جدید را برای دیدن به ما عرضه می دارد که در آینده این به یک کلاسیک تبدیل خواهد شد.
دیگر چی؟ در فیلم دو داستان عاشقانه هم وجود دارد که آن ها را بر عهده خودتتان می گذارم که از آنها سر در بیاورید. همچنین آهنگ خوانده شده در فیلم هم بسیار غیر منتظره است. دوباره اشاره کنم که بازی ران پرلمن در نقش پسر جهنمی بسیار قوی و تاثیر گذار است. بله، او در بیشتر مواقع یک CGI است اما صدا، چهره و حرکاتش بر روی پرده بر جای می ماند و او را به یکی از بزرگترین قهرمانان فیلم های کمیک تبدیل کرده است. دل تورو که فیلم ها هزار توی پن، دوگانه پسر جهنمی و تیغ را در کارنامه دارد، تصمیم بر این دارد که “دکتر عجیب” و “هابیت” را بسازد. او یک تصور خلاقانه بی پایانی دارد و می فهمد که افسانه چطور درست می شود و چطور می ماند. چرا آنها ما را سرگرم می کنند و در بعضی اوقات در مقابل چیزی می ایستند. برای مثال شاید برای عشق.
قسمت دوم و ادامه فیلم پسر جهنمی (۲۰۰۴) که توسط گیلرمو دل تورو کارگردانی شده است، همانند فیلم هنری و شاهکار او، هزار توی پن، نیست. اما کار او بر سری کمیک بوک هایی خانه تاریک توسط مایک میگنولا، به طور حتم یک بسته سرگرم کننده، اکشن و تصویری بسیار جذاب است. اگر شما به دنبال یک چهره خلاقانه می گردید، از قبل نیروانا (nirvana) را پیدا کرده اید، چیزهایی که در شب له می شوند؟ دل تورو یک میلیون از آنها را جمع آوری کرده است، و من در این شک ندارم. صحنه ای در بازار ماهیگیران وجود دارد که تقریبا با بازار مشروب فروشی فیلم جنگ ستارگان مساوی است، برای اولین باری که جورج لوکاس هنوز می دانست که چطور آن را انجام دهد. “من یه بچه نیستم، من یه تومورم”. پسر جهنمی خودش باز توسط، ران پرلمن با چهره ای قرمز ایفا شده است و هنوز هم برای سازمان دفاع و تحقیق بر ضد اهریمن پلید می جنگد. نتیجه یک فیلم جذاب و به طور غریبی تاثیر گذار است. فیلم می توانست بیشتر از آن صحنه های انسانی استفاده کند. اما در اینجا اژدها هایی برای کشتن وجود دارند، نه برای یادآوری شاهزاده نوادا (لوک گاس، خونسرد ترین آدم شریر) که ارتش طلایی رباتها را به زندگی بازگرداند که زمین را نابود کنند. پسر جهنی ۲ به طور تکرار پذیری ادامه یافته است اما هیچ وقت خسته کننده نیست. شما از دیدن فیلمی به کارگردانی دل تورو که قرار است هابیت را هم درست کند، خسته نمی شوید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر